Wzorzec rasy

Berneńskie Psy Pasterskie

Kraj pochodzenia

Szwajcaria

Data publikacji obowiązującego wzorca

25.05.2003

Przeznaczenie

Pierwotnie pies stróżujący, zaganiający i pociągowy w wiejskich zagrodach w Kantonie Berna, dzisiaj także pies rodzinny i wszechstronny pies pracujący.

Klasyfikacja FCI

Grupa II - sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.

Sekcja 3 - Szwajcarskie psy pasterskie. Nie podlegają próbom pracy.

Krótki rys historyczny

Berneński Pies Pasterski jest psem wiejskim o starym rodowodzie, wykorzystywanym u podnóża Alp, w części Wyżyny Szwajcarskiej i w okolicach Berna jako pies stróżujący, pociągowy i zaganiający. Jego pierwotna nazwa Duerrbachler pochodzi od zajazdu i gospody Duerrbach koło Riggisbergu, gdzie ten długowłosy, trójbarwny pies podwórzowy był szczególnie chętnie trzymany. W latach 1902, 1904 i 1907 psy te zostały pokazane na wystawach i kilku hodowców z Burgdorfu postanowiło w listopadzie 1907 roku zorganizować się w celu hodowli w czystości rasy. Założyli oni Szwajcarski Klub Duerrbachlera i opracowali wzorzec rasy. W roku 1910 na wystawie w Burgdorf, na którą wielu okolicznych mieszkańców przyprowadziło swoje psy, zaprezentowano 107 Duerrbachlerów. Od tej chwili rasa, określana teraz, w nawiązaniu do pozostałych szwajcarskich ras pasterskich, jako Berneński Pies Pasterski, zyskała sobie szybko przyjaciół w całej Szwajcarii, a wkrótce potem również w sąsiadujących Niemczech. Dzisiaj Berneński Pies Pasterski, dzięki swojemu atrakcyjnemu trójbarwnemu umaszczeniu i zdolności przystosowywania się jest znanym i cenionym na całym świecie psem rodzinnym.

Ogólne wrażenie

Długowłosy, trójbarwny, więcej niż średniej wielkości, mocny i ruchliwy pies użytkowy o mocnych kończynach, harmonijny i proporcjonalnie zbudowany.

Prawidłowe proporcje

Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia 9:10, raczej krępy niż długi. Idealny stosunek wysokości w kłębie do głębokości klatki piersiowej 2:1.

Usposobienie i charakter

Pewny, uważny, czujny i odważny w codziennych sytuacjach, łagodny i oddany w stosunku do zaufanych osób, pewny siebie i przyjazny w stosunku nieznajomych; średni temperament, łatwy do ułożenia.

Głowa

Mocna, proporcjonalna do całej budowy, nie za potężna.

Mózgoczaszka

Widziana z profilu i od przodu jest lekko wypukła, słabo zaznaczona bruzda czołowa.

Stop

Wyraźnie, ale niezbyt mocno zaznaczony.

Nos

Czarny.

Kufa

Mocna, średniej długości, grzbiet nosa prosty.

Fafle

Przylegające, czarne.

Uzębienie

Kompletny, mocny zgryz nożycowy (M3 nie są brane pod uwagę). Zgryz cęgowy tolerowany.

Oczy

Ciemnobrązowe, o kształcie migdałów, o dobrze przylegających powiekach, osadzone nie za głęboko, ani nie wypukłe. Luźne powieki są wadą.

Uszy

Średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone , lekko zaokrąglone, w stanie spoczynku płasko przylegające, przy natężonej uwadze skierowane do przodu, przy czym brzeg ucha przylega do głowy.

Szyja

Mocna, muskularna, średniej długości.

Górna linia

Od szyi lekko w dół, harmonijnie przechodząca w kłąb, następnie prosta, pozioma.

Grzbiet

Mocny i prosty, poziomy.

Lędźwie

Szerokie i mocne, widziane z góry lekko wcięte.

Zad

Łagodnie zaokrąglony.

Klatka piersiowa

Szeroka i głęboka, sięgająca do łokci, z wyraźnym przedpiersiem, o szeroko-owalnym przekroju, żebra sięgające możliwie jak najdalej do tyłu.

Dolna linia i brzuch

Od klatki piersiowej lekko wznosząca się ku tylnym kończynom.

Ogon

Gęsto owłosiony, sięgający przynajmniej do stawu skokowego, w stanie spoczynku zwisający, w ruchu noszony na wysokości grzbietu lub lekko powyżej.

Kończyny

Mocnej budowy.

Kończyny przednie

Patrząc z przodu proste i równoległe, raczej szeroko ustawione.

Łopatki

Długie, mocne, ustawione ukośnie, tworzące z ramieniem kąt niezbyt rozwarty, przylegające i dobrze umięśnione.

Łokcie

Dobrze przylegające, nie odstające ani nie wykręcone do wewnątrz.

Przedramię

Mocne, proste.

Śródręcze

Widziane z boku prawie prostopadłe do podłoża, mocne, widziane z przodu stanowi proste przedłużenie przedramienia

Łapy

Krótkie, zaokrąglone i zwarte, palce dobrze wysklepione, nie wykręcone ani do wewnątrz, ani na zewnątrz

Kończyny tylne

Patrząc od tyłu ustawione równolegle, nie za wąsko.

Udo

Dość długie, szerokie, mocne, dobrze umięśnione.

Podudzie

Długie, tworzące z udem wyraźny kąt.

Staw kolanowy

Wyraźnie kątowany.

Staw skokowy

Mocny i dobrze kątowany.

Śródstopie

Prawie prostopadłe, ostrogi muszą być usunięte, za wyjątkiem krajów, gdzie operacyjne usuwanie ostróg jest zabronione.

Stopa

Lekko wysklepiona, mniej niż łapa nie skręcona ani do środka ani na zewnątrz.

Chody

Przestrzenne, równomierne w każdym tempie, dynamiczne, o swobodnym wykroku i mocnej pracy tylnych kończyn; w kłusie, patrząc od przodu i od tyłu, kończyny prowadzone równolegle.

Szata

Włos długi, błyszczący, prosty lub lekko sfalowany.

Umaszczenie

Kruczoczarna maść podstawowa z ciemnym brązowo-czerwonym podpalaniem na policzkach, nad oczami, na wszystkich czterech kończynach i na klatce piersiowej, z białymi znaczeniami według wzoru:czysto biały, symetryczny rysunek na głowie: biała strzałka, która się rozszerza symetrycznie w kierunku nosa, tworząc białe znaczenie na kufie. Strzałka na czole nie powinna zachodzić na brązowe plamy nad oczami, a białe znaczenie na kufie powinno sięgać najwyżej do kącików warg. Białe, umiarkowanie szerokie znaczenie przechodzące z podgardla na klatkę piersiową pożądane: białe łapy, biały koniec ogona tolerowane: mała, biała plama na karku, mała, biała plama przy odbycie.

Wielkość

Psy: wysokość w kłębie 64-70 cm (wzrost idealny 66-68 cm).

Suki: wysokość w kłębie 58-66 cm (wzrost idealny 60-63 cm).

Wady

Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa. Niepewny charakter, delikatny kościec, nierówne ustawienie siekaczy, jeśli jest zachowany prawidłowy zgryz, brak innych zębów niż najwyżej dwóch (P1) (M3) nie są brane pod uwagę.

Szata: wyraźnie skręcony włos.

Błędy w umaszczeniu:

  • brak białych znaczeń na głowie,
  • za szeroka strzałka i/lub białe znaczenie na kufie sięgające poza kąciki warg,
  • biały kołnierz,
  • duża biała plama na karku (o średnicy przekraczającej 6 cm),
  • duża biała plama przy odbycie (o średnicy przekraczającej 6 cm),
  • białe znaczenia na przednich kończynach, które wyraźnie sięgają poza środek śródręcza,
  • rażąco asymetryczny rysunek na głowie i klatce piersiowej,
  • czarne plamy i pasma na białym rysunku klatki piersiowej,
  • nieczysta biel (silne plamy pigmentowe),
  • brązowe lub czerwone przesianie czarnej maści podstawowej,

Wady wykluczające

  • agresywność, lękliwość, wyraźna płochliwość,
  • rozszczepiony nos,
  • przodozgryz, tyłozgryz, zgryz przemienny,
  • jedno lub dwa niebieskie oczy lub oczy z niebieskimi plamkami,
  • entropium, ektropium,
  • zakręcony lub załamany ogon,
  • krótki lub szorstki włos,
  • brak trójbarwności,
  • maść podstawowa inna niż czarna.

Psy, które wykazują nienormalne zachowania, lub zachowania zaburzone, muszą zostać zdyskwalifikowane.

Uwaga

Psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.

Hodowla Berneńskich Psów Pasterskich

Hodowla Berneńskich Psów Pasterskich Van St-Niklas mieści się w niewielkiej miejscowości Łęgowo położonej w pobliżu Gdańska. Psy lubiłam od małego, ale dopiero gdy zamieszkałam na wsi marzenie o dużym psie mogło się spełnić.

I tak posiadamy w naszej hodowli 3 suczki hodowlane. Szczenięta u nas obdarzone są szczególną opieką, wychowują się z domownikami i innymi zwierzętami (koty, konie). W miarę dorastania poznają inne otoczenie, zabieramy je do miasta, na plażę, do szkoły (berneńczyki uwielbiają dzieci). Jeśli masz jakieś pytania na temat rasy, bądź jesteś zainteresowany szczenięciem z naszej hodowli prosimy o kontakt.


Nasze psy

Zobacz Berneńskie Psy Pasterskie w naszej hodowli!

» więcej

Galeria

Obejrzyj galerię zdjęć naszych Berneńczyków!

» więcej

Kontakt

Chętnie odpowiemy na każde pytanie. Zapraszamy!

» więcej